Vanaf mijn vroegste jeugd herinner ik me de schilderijen van mijn oma. Maar ook de zware geur van terpentijn en olieverf. Dat waren de streken van mijn vader. Eenmaal op de middelbare school kwam er een pers in huis en drukinkt en acryl. Dat was het atelier van mijn zus Ceciel. Al meer dan 75 jaar is er dus kunst om mij heen. Ik werd geboren in 1948.

Rond 1985 ben ik zelf ook gaan schilderen. Tijdens vakanties. Als autodidact. Later ben ik me gaan scholen. Ik volgde lessen op het UCK – voorheen Artibus – in Utrecht en bij de Werkschuit in de Bilt. Van 2010- 2016 zat ik op de zaterdagopleiding van de Wackers Academie in Amsterdam. Halverwege raakte ik steeds meer in de ban van grafiek. Met name sjabloondruk geïnspireerd door Hendrik Nicolaas Werkman.

Na de academie werkte ik dagelijks bij ‘Kapitaal’ aan de Utrechtse PlompeTorengracht. Een Grafisch Atelier waar voorheen het illustere gezelschap ‘De Luis’ onderdak vond. Daar leerde ik etsen. Een arbeidsintensieve techniek van koperplaten, bijtende baden en grijstinten. Geweldig vond ik het. Totdat ‘Kapitaal’ gedwongen haar deuren sloot. Toen heb ik een eigen pers gekocht en ben grotendeels overgestapt op lino-druk. Ook dat bleek een gouden greep.

Via mijn vrijwilligerswerk bij ongedocumenteerde vluchtelingen kwam ik in contact met een Congolese man. Vier jaar lang werkten en exposeerden wij samen. Dat kreeg een vervolg toen ik met mensen uit het AZC en localo’s uit Lombok affiches ging drukken. Cultureel platform ‘De Voorkamer’ aan de Kanaalstraat gaf me daarvoor support en ruimte. Maar corona maakte daar een einde aan.

Toch werk ik nog steeds heel graag ‘in de publieke ruimte’. Jaarlijks maak ik een zgn. ‘decemberkaart’ samen met een straatkrantverkoper. En ook voor de nieuwe “St. Maarten”- Utrechtse straatkrant – lever ik elke editie een bijdrage. 

Ik werk thuis. Dagelijks. In stilte. Mijn werk is persoonlijk en ambachtelijk. Op mijn atelier ben ik vrij en de prullenbak is mijn beste vriend. Al werkend onderzoek ik wat me aanvliegt en hoe ik dat vorm kan geven. En wat me optilt. Sinds vorig jaar is mijn gereedschapskist uitgebreid met ei-tempera. Een nieuw avontuur dat haar eenvoud en kracht dankt aan de vroegmiddeleeuwse iconenschilders. Oost Europees maar ook uit Ethiopië.